odurzony alkoholem

См. также в других словарях:

• nietrzeźwy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nietrzeźwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niebędący trzeźwym; będący pod wpływem alkoholu, odurzony alkoholem; pijany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nietrzeźwy kierowca. Wrócił… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pijany — pijanyni 1. imiesł. przymiotnikowy bierny czas. pijać (p.) 2. «odurzony alkoholem, nietrzeźwy; rzadziej: świadczący o czyjejś nietrzeźwości, charakterystyczny dla pijaka» Pijany chuligan. Spojrzeć na kogoś pijanym wzrokiem. ◊ pot. Pijany jak bela …   Słownik języka polskiego

• nietrzeźwy — nietrzeźwywi «nie będący trzeźwym, odurzony alkoholem, pijany; świadczący o odurzeniu alkoholem» Być nietrzeźwym. Spowodować wypadek będąc w stanie nietrzeźwym …   Słownik języka polskiego

• kurzyć się — 1. pot. Kłamać, łgać, aż się za kimś kurzy «kłamać, łgać bez zachowania pozorów prawdy»: (...) łżecie obaj, aż się za wami kurzy! – dziadek stuknął laską w podłogę. H. Ożogowska, Głowa. 2. przestarz. Kurzy się komuś z czupryny, z głowy, pot. z(e) …   Słownik frazeologiczny

• alkohol — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «napój o właściwościach odurzających otrzymywany najczęściej z rozcieńczonego spirytusu etylowego lub przez destylację przefermentowanych moszczów gronowych, owocowych itp.; trunek; także zbiorowo o takich… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• podcięty — podciętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. podciąć (p.) podcięty w użyciu przym., pot. «odurzony alkoholem; podpity, podchmielony» Wracali z zabawy dobrze podcięci …   Słownik języka polskiego

• wstawiony — wstawionywieni 1. imiesł. przymiotnikowy bierny czas. wstawić (p.) 2. pot. «odurzony alkoholem; nietrzeźwy, pijany» Wstawieni goście …   Słownik języka polskiego

• zapity — zapityici imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zapić (p.) zapity w użyciu przym. 1. pot. «odurzony alkoholem, pijany, zapijaczony» Zapity gość. 2. pot. «charakterystyczny dla pijaka, właściwy pijakowi; pijacki» Zapity głos, wzrok. Zapita gęba …   Słownik języka polskiego

• zawiany — zawianyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zawiać (p.) zawiany w użyciu przym., pot. «odurzony alkoholem, nietrzeźwy» …   Słownik języka polskiego

• zapijaczony — zapijaczonyczeni 1. pogard. «odurzony, upojony alkoholem; nieustannie pijany; zapity» Zapijaczony aktorzyna. 2. pogard. «charakterystyczny dla pijaka, właściwy pijakowi; zapity» Zapijaczona gęba …   Słownik języka polskiego